فيلم ديشب سينما چهار فيلم "ساعات نا اميدی" اثر ويليام وايلر بود(1955) با بازی همفری بوگارت و .فيلم جالبی بود.صحنه پردازی و فيلمبرداری دقيق و خوبی داشت. بازی ها هم عالی بودند.اما از همه چيز جالب تر بخش آخر نقد فيلم بود، که يک قسمتهايي از فيلم ساعات نااميدی اثر چيمينو ساخته شده در سال 0 199. بر اساس همون فيلمنامه(با داستان ژوزف هايس).شايد حدود 10 دقيقه از اين فيلم رو ديدم ، ولی همون ده دقيقه کافی بود.يک فيلم آمريکايي امروز. منتقد می گفت(چه درست) که فيلم وايلر بعد از حدود 50 سال هنوز ديدنيه. اما فيلم دوم که در دهه 90 ساخته شده، الان ديگه چندان جاذبه ای نداره.
فيلم دوم دارای جاذبه های سينمايي امروزی، مثل خشونته. شخصيت پردازيش از فيلم اول خيلی ضعيف تره. و يک چيز ديگه اينکه به نظر من فيلم اول بيشتر به زندگی روزمره يا فرهنگ ما شباهت داشت تا فيلم دوم و به همين دليل دوست داشتنی تر و قابل درک تر بود.
------