همش تقصير شماهاست... مدت زيادی نبود که برنامه ام نسبتا خوب و مرتب شده بود، ديگه از 1 و 2 بيشتر بيدار نمی موندم، اما خوندن وبلاگهای مختلف (که هر کدوم رو يک نگاه بندازی شبت صبح شده ، از بس زياد هستن) برنامه ام رو کلا به هم ريخته!
تازه... اينقدر وبلاگ زياده که نمی تونم تصميم بگيرم کدوها رو دنبال کنم. هم زياد، هم متنوع... يادمه پاييز پارسال حتی ، خيلی کمتر از اينها بود وبلاگ فارسی...
در عوض ديروز بيدار نموندم، امروز هم با بابام رفتم پارک ، که خيلی خوب بود... کامپيوتر هم آدم رو به نوعی ديوونه می کنه ها... راستی... بابام با پنجاه و پنج سال سن از من پرانرژی تر و سرحال تره! چرا؟