به نظر شما، ميشه يک نفر رو قبول نداشت، اما دوست داشت!؟ يعنی ميشه که شما کسی رو به عنوان يک شخص مستقل با عقايد خودش نپذيرفته باشين، ولی اونو دوست داشته باشين؟ اين که هيچ کس پيدا نمی شه که آدم همه چيزش رو بپسنده مسلمه و موضوع جداييه.
چرا بايد کسی فکر کنه حق داره هم به جای خودش، هم به جای يک نفر ديگه فکر کنه و عقيده داشته باشه...؟
آغاز هر مشکلی اصلا همينجاست... نيست؟