ميگه آدمها وقتی به هدفشون نمی رسن، سرخورده ميشن، اما وقتی به هدفشون می رسن، خيلی بيشتر سرخورده ميشن...
وقتی اکثر مردم توی يک نوع رفتار مشابه هستن، نمی شه به اون رفتار گفت بيماری! اما حالا که مردم به عاقلترين ها ميگن ديوونه، منم به اين رفتار ميگم بيماری.. آدم بايد بتونه از رسيدن به يک هدف لذت ببره. لذت کوتاه مدت اما عميق... به اندازه ای که بتونه کلی انرژی جمع کنه برای هدفهای بعديش.
زندگی يعنی اين. " همه اينطورين ، نميشه جور ديگه ای بود و ... " و اين حرفها، حرف آدمهای دسته شما نيست!