یادم نمیره که یک روز علی گفت سر کلاس دکترا توی آمریکا این دانشجوهای آمریکایی مارک تواین رو نمی شناختن؛ و پیام هم کلی از شوت بودن آمریکایی ها گفته بود و خیلی های دیگه هم به همچنین... ولی دیگه فکر نمی کردم تا این حد؛ این فیلمه واقعا دیدن داره؛ یه مصاحبه کوتاهه. بر فرض که حتی انتخاب شده باشن این آدمها، بازم تعجب آوره!
Why people believe americans are stupid

بعد تصور کنین اون روز یکی از همکارای من اومده میگه چند روز پیش داشتم یک کتاب از شیرین عبادی می خوندم! خوب البته این دیگه یک کم خاص بود؛ ولی اطرافیانم لااقل اسم چهار تا شهر رو توی ایران می دونن؛ انقلاب ایران رو همه می دونین چیه؛ شاه می دونن کیه و همه احمدی نژاد رو می شناسن! و خوب همه مثال ها رو از ایران آوردم، چون خودم بیشتر درگیرش بودن.
امروز هم یکی از همکارام اومده بود از تسخیر سفارت آمریکا و عملیات سرکار خانوم ابتکار می گفت!

ولی عجب فیلمیه! آدم نمی تونه در عین شوکه شدن نخنده!!؛

.

پی نوشت: توی وبلاگ پیام این بحث جالبتر ادامه پیدا کرده... خوندنش رو توصیه می کنم.

اما به هر حال در تکمیل چند خط بالا باید بگم: من منکر این نیستم که میشه همچین ویدوئی توی ایران یا انگلیس یا هر جای دیگه دنیا تهیه کرد. میشه دست چین کرد و بدترین ها رو مونتاژ کرد. ولی فکر می کنم این کار توی آمریکا ساده تر باشه و سریع تر انجام بشه! به عبارت دیگه اگه بشه معیار و شاخص تعیین کرد براش و مساله رو در جوامع مختلف سنجید ؛ حدس می زنم به طور متوسط سطح اطلاعات مردم آمریکا پایین تر باشه

اینم اضافه کنم که متوجهم نمیشه کارمندهای یک شرکت مهندسان مشاور لندن رو با فیلمی که از مردم کوچه پس کوچه های آمریکا گرفته شده مقایسه کرد. ( به همین دلیل مثال هایی هم که زدم خیلی با سوالهای فیلم فاصله داشت)؛

.

علی نوشته یک چاله بزرگ فرهنگی توی آمریکا هست. خوب من اینو دقیقا می فهمم و آمار هم به وضوح اینو نشون میدن. کسی شک نداره آمریکای امروز مهد علم و دانشه و فاصله اش هم در تولید علم و هم در جذب نخبه های علمی دنیا با بقیه کشورهای دنیا خیلی زیاده...

.

اما نادر نوشته چون سیستم آمریکا کار می کنه و مردم رفاه دارن و ... در واقع نیازی ندارن در مورد بقیه دنیا بدونن، نیاز ندارن کشورهای دیگه رو بشناسن و بدونن رییس جمهور کدوم کشور کیه ، به این علت که تاثیری در زندگیشون نداره؛ بر خلاف ایران؛ راستش من این رو هم می تونم بفهمم، اما تجربه ای که من از انگلستان دارم این استدلال رو تایید نمی کنه. سیستم اینجا هم کار می کنه و مردم رفاه دارن و ... اما برخوردهای گاه و بیگاه من با مردم (نه فقط در محیط دانشگاه یا کار) نشون میده اطلاعات عمومی مردم پایین نیست و حتی از سطح انتظار آدم خیلی وقتها بالاتره.

.

یک مثال کوچیک هم اضافه کنم و توی پست های بعدی بیشتر در این مورد آخر می نویسم: اینجا هر وقت سوار قطار می شم، بالای پنجاه درصد مردم (بعضی مواقع خاص واقعا بیشتر مردم) مشغول مطالعه روزنامه یا کتاب هستن