عجب دنيای سخت و پيچ در پيچيه اين دنيای وبلاگها. من هنوز وبلاگ های خودم رو پيدا نکردم. فکر می کنم بيشتر از 100 تا وبلاگ رو تا بحال نيم نگاهی کردم، و فکر کنم کمتر از 10 تا رو زياد دوست داشتم. اما يه جوری، انگار يه گمشده ای يه جايي هست که من هنوز نديدمش، هنوز دارم وبلاگ های جديد و جديد تر می خونم... بايد سريعتر بگذرم از اين کار. اين هم مثل خود خود زندگيم می مونه. سخت، خيلی سخت قبول می کنم چيزی رو و پايبندش می شم. بعضی وقتها طوری که اصلا می گذره و ديگه دست نيافتنی ميشه.