واقعیتش رو بخواین این فیلم به نظر من هیچي نداشت! دوئل رو مي گم! پرخرج ترین فیلم ایراني! انگار هنره فیلم پرخرج ساختن! حالا گیرم كه تكنیك ساخت پیشرفت كرده! حالا گیرم كه اصلا كارگردان كلي در حیطه فن آوري حرفهایی داره! اون وقت حق داره یك فیلم مزخرف بده به خورد بیننده؟ هزار تا شخصیت و هنر پیشه رو با یك داستان اصلي وهزار داستان جنبي كه همگي نچسب بودن،‌دور هم جمع كردن جناب آقاي درویش، با یك خط داستاني كه اگه نگیم ضعیف بود،‌لااقل ميشه محكم گفت كه پرداختش خیلي بد بود...

بازم واقعیتش رو بخواین مدتي بود تصميم گرفته بودم راجع به چیزهاي بد اظهار نظر نكنم! اما اون چند ثانیه هدیه تهرانیش انصافا نمي ذاره دیگه ... فكرش رو بكنین،‌هدیه تهراني روي هم رفته شاید سي ثانیه،‌یا نه،‌دیگه حداكثر یك دقیقه توي این فیلم نقش داشت. نقشش هم این بود كه یك كم بدوه وسط آتیش و بمب و چادرش توي هوا تاب بخوره و یك دونه دست پر از فیروزه رو هم هي بگیره جلوي چشمش! باور كنین همین بود نقشش! اگه بگین كجاي داستان جا داشت، فقط مي تونم بگم هیچ جا!

فكرش رو بكنین،‌از تبلیغ فیلم 15 ثانیه اي،‌5 ثانیه به هدیه تهراني اختصاص داشت و از یك فیلم دو ساعت و خرده اي ،‌بازم همین حدود! این معنیش چیه؟ تا بحال اینجور استفاده تجاري دیگه ندیده بودم كه اینم دیدم !

عوضش داگ ویل بعد از اینكه سه چهار ماه توي كمد فیلم هام خاك خورد بیچاره،‌ بالاخره دیده شد. عجب فیلمي بود. نابغه است فون تریه از بعضي نظر ها. من از فرم فیلم واقعا خوشم اومد،‌عالي بود از لحاظ فرمال. خیلي هم فیلم تاثیر گذاري بود،‌بي اندازه. ولي من بعد از شنیدن اون تحلیل عالي، دیگه اصلا روم نمي شه اظهار نظر كنم ! (كاش بجاي من،‌كسي كه اونقدر خوب مي نویسه و تحلیل مي كنه،‌وقت و حوصله شو داشت كه بنویسه در موردش...)