اینم از این!؛

من که بیشتر از یک سال مداوم دوام نیاوردم، یک سال خیلی سخت؛ با وجود همه تجربه های خوبش؛

الان هم بی نهایت خوشحالم که به زودی، هر چند خیلی کوتاه، می تونم با خانواده و دوستام باشم و توی فضاهایی که دوستشون دارم نفس بکشم، فضاها، بوها، خوراکی ها، آدمها... راستش فکر نمی کردم که این همه دلم برای همه چیز تنگ بشه

واقعا شرایط دوستایی که آمریکاهستند؛(ارجاع به این پست خیلی خوب و گویای علی ) به نظرم سخته خیلی... در واقع یکی از دلایل اصلی که اصلا سراغ دانشگاه های آمریکا نرفتم همین بود (برای اون دوستایی که پرسیدن چرا و من نشد که درست توضیح بدم)؛

فعلا همین دیگه! خوشحالم خوشحالم، خوشحال ...؛