ميون دو مشغوليت پر رنگ، فرصتي كوتاه پيدا كردم براي نوشتن . البته اعتراف مي كنم كه اگه نوشتن اينجا، جز دغدغه هاي اصلي ترم بود، حتما در حين اين مشغوليت ها هم وقت براي چند خط نوشتن بود... فكر مي كنم از وقتي فهميدم كه توجهات شديد و عجيبي به نوشته هام ميشه از بعضي جهات، يك دفعه يه چيزي جلوم رو گرفت... ديگه آزاد نبودم توي نوشتن و اينو دوست ندارم. مرتب بايد خودمو بازخوني مي كردم كه نكنه چيزي بنويسم ، ناخودآگاه مخرب. و اينطوري شد كه نوشتنم بالاخره كمتر و كمتر شد ... شايد اينم دوره اي داشته ... حتما اينم دوره اي داشته...
No comments:
Post a Comment