دار و دسته نيويورکي ها رو ديدم. فيلم به کارگردانی اسکورسیزی و الان روی پرده سينماهای تهرانه. احتمالا می دونين ... من موضوع فيلم رو دوست نداشتم. زيادی آمريکايي بود. فقط از بعضی استعاره های سياسیش خوشم اومد. در مورد انتخاب هنر پيشه ها هم اصلا نپسنديدم، نمی دونم چرا اسکورسيزی اين بچه سوسول رو برای نقش اول انتخاب کرده. (لئوناردو دی کاپريو) من هيچ جوری با اين آدم کنار نمیام، به نظرم توی فيلم هم اصلا مناسب نقشش نبود. کامرون دياز اما نسبتا خوب بازی کرد.
کارگردانی ولی واقعا عالی بود. بعضی پلان ها عالی از کار در اومده بودند. بعضی سکانسها کاملا تبديل به تابلو نقاشی شده بودند. تابلوهای زيبا و ظريف، که با توجه به خشونت فيلم واقعا ترکيب جالبی از کار در اومده بود. ريتينگ 7.4 هم از فيلم ديتابيس داره که ريتينگ بالاييه.


صيدا برام جالبه و مشتاقانه دنبالش می کنم. حیف که نمی شه برای خودش کامنت گذاشت...