اگر از امتحان ميتل اشتوفه زوای (که اصلا بلد نيستم و مثلا بيدار موندم که اونو بخونم بگذريم) بقيه زندگی خيلی خوبه. يه پوستر خيلی خيلی بزرگ از تابلويي که همين الان روی صفحه می بينين، يعنی کيس کليمت رو از هومن سوقاتی گرفتم ... هيچ سوقاتی ای نمی تونست اينقدر خوشحالم کنه ... ضمنا از ديدنش دلم باز شد کلی، ولی فکر دوباره رفتنش و رفتنش برای هميشه، ناراحتم می کنه ... آدم باسرمايه های زندگيش زنده است. از اين ميون آدمها مهمترين سرمايه آدم به نظر من دوست و فاميل هستند... مثل برادر هميشه می تونستم روی هومن حساب کنم، اما کند و رفت. می گم کند، چون ديگه هيچ چيز هيچ وقت مثل قبل نمی شه ... چون اين تفريحی به ايران سر زدن های چند سال يک بار، هيچ جوری جای خالی دوست و برادری رو که رفت برای من پر نمی کنه .
اما بگذريم. اومدنش خيلی خوب بود، واقعا شيرين بود و کلی خوش گذشت ...

ديگه چی؟ آها ... هفته پيش ايسنا کار ما رو معرفی کرد. و خوب، توی چند تا روزنامه هم کارمون چاپ شد. اما احتمالا به زودی سايت خودمون رو خواهيم داشت و در مورد کارمون مفصل تر اونجا خواهم نوشت. فعلا اين لينک ايسنا رو ببينين